مواد اولیه، صعود قیمت‌ها و کاهش موجودی‌ها

با کاهش تهدید کوید-۱۹ و افزایش واکسیناسیون در اکثر کشورهای جهان، جهان در مسیر عادی‌سازی شرایط اجتماعی و اقتصادی، در حال حرکت است. با برداشته شدن محدودیت‌های اجتماعی (سفر، تجمع، …) تقاضای جهانی در حال برگشت به سطح پیش از تهدید کرونا و افزایش مصرف در تمامی محصولات است.

قیمت نفت از حدود ۳۰ دلار در ۲۰۲۰ با ۱۴۳٪ افزایش قیمت اکنون به حدود ۷۳ دلار رسیده است. بافزایش قیمت در مواد اولیه چون پنبه و لاستیک طبیعی نیز دیده می‌شود. پنبه با افزایش قیمت ۳۵٪ خود را به سطح قیمتی ۲ دلار به ازای هر کیلوگرم رسانده است و لاستیک طبیعی با افزایش ۷۰٪ در قیمتها (به علت افزایش تولید تایر در کشورهای مختلف) بالاترین افزایش در مواد اولیه را تجربه کرده است. بانک جهانی پیش‌بینی میانگین ۱۰٪ افزایش قیمت در تمامی مواد اولیه/خام در سال ۲۰۲۱ نسبت به ۲۰۲۰ را نموده است. البته به لطف پنبه و لاستیک طبیعی، محصولات کشاورزی با میانگین ۱۸٪ افزایش قیمت در ۲۰۲۱ نسبت به ۲۰۲۰، جلودار هستند. مشابه این رفتار در مواد شیمیایی و پلیمری (رزین) هم دیده می‌شود و پیش‌بینی میشود افزایش قیمت تا نیمه‌ی اول سال ۲۰۲۲ نیز ادامه داشته باشد.

در کل یکی از نسبتهای مالی مورد علاقه من به نام نسبت موجودی انبار به مصرف (stock-to-use ratio) در سال ۲۰۲۱ روندی کاهشی گرفته است که حکایت از کاهش موجودی جهانی مواد اولیه به نسبت مصرف داشته و نتایج زیر را به گمان من ایجاد خواهد کرد:

۱- افزایش قیمتهای مواد اولیه (نفت، گاز، پنبه، گندم،…) در کوتاه مدت تا نیمه سال ۲۰۲۲ که بازار به تعادل برسد.

۲- کمبود در محصولات نهایی و افزایش قیمت در سال ۲۰۲۱ (تایر، بنزین، پلاستیک و مصنوعات پلاستیکی، …).

۳- افزایش ظرفیتهای تولیدی مواد اولیه در سال ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ و کاهش قیمتها در نیمه دوم سال ۲۰۲۲.

طبیعی است اکنون تولیدکننده و یا توزیع‌کننده محصولات مختلف اولیه و نهایی باید نسبت به بازتعریف راهبرد کسب و کار خود در شرایط کنونی سال ۲۰۲۱ و چشم‌انداز ۲۰۲۲ و تطبیق آن با شرایط، اقدام نمایند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *